NAVIGEREN
23 mei 2022 - Caulonia Marina, Italië
We hebben Sicilië verlaten en zijn aan het fietsen in Calabria, het vaste land van Italië. We fietsen met een navigatiesysteem en dat is best handig! Op onze tocht van 4 jaar geleden hadden we dat nog niet en als we dan de mist in gingen, of er was een bordje verdwenen, dan was het sinds knap lastig om weer op de route te komen. Nu wordt de route per dag gemaakt in de Komoot app en daarna geladen in het navigatiesysteem van Wahoo. Top systeem. Zijn we de weg toch kwijt, weet je het even niet of we kiezen een alternatief, dan leidt het systeem je naar de oorspronkelijke route.
Navigeren is één ding maar je bestemming vinden is een ander. Soms is de camping er niet (meer). Oorzaak Covid misschien? Vlak voor Messima was er zo'n situatie. De navigatie stuurde ons maar geen camping te vinden. Volgens een Siciliaan zou er wel een moeten zijn! Opnieuw op pad en idd bordjes met het bekende campinglogo. Na 2 bordjes geen aanwijzing meer en uiteindelijk kwamen we op dezelfde plaats uit zonder een camping te zien.
Wat nu? Dan maar een dag eerder de veerboot naar Calabria. Maar ook dat is een zoektocht. Sicilianen wijzen ons de weg maar dat heeft de juiste veerboot niet opgeleverd. Uiteindelijk maar domweg de autoferry gepakt en dat ging top. Voor 6 euro in een half uurtje naar het vaste land. Maar daar begon het opnieuw. Er zou een camping zijn maar.....niet te vinden. Dan maar een B&B.
Een B&B in een grote stad met geen veilige berging voor de fietsen. Er werd in rap Italiaans even heen en weer gebeld en....we kregen een grote kamer op de begane grond, dubbele deuren gingen los en de fietsen stonden naast ons bed! Slapen met de fiets naast ons. Nog nooit gebeurd maar wel geruststellend.
De volgende dag de stad uit en dan is het navigatiesysteem echt een uitkomst. Een camping er in gezet en trappen maar en zonder haperingen gevonden. Maar wat een desolate toestand. Ook hier heeft Covid kennelijk toegeslagen. Chaos, van alles stuk en hopeloos achter in onderhoud en dan dat vuil.
Misschien dat ik daar nog eens een apart stukje over ga schrijven.
Maar wat een ligging en uitzicht! Direct vanuit onze tent het strand op en dan kijk je naar de overkant van de Middellandse Zee, naar Libië, dat op 600km? ligt. En daar zijn er ook mensen aan het navigeren. In te kleine bootjes, met te veel mensen, met geen voorzieningen en door gewetenloze mensenhandelaren op pad gestuurd. Ik hoor ze het zeggen: geen probleem, het is niet ver, er is genoeg brandstof, het weer is gunstig en ze vangen je daar wel op met bed, bad en brood. Hoe het vaak afloopt....daar zullen we het hier maar niet over hebben.
Ciao Annet & Geert
Wat een filosofische uitspraak.... gelukkig hebben jullie nog wat kilometers voor de boeg om daar een antwoord op te vinden. Eén ding is zeker wanneer jullie je eigen koers bepalen raken jullie in iedergeval nooit de weg kwijt ;-)
Omdat we zelf een paar weken geleden nog in Messina liepen en de boten hebben gezien is het heerlijk om deze verhalen te lezen. Ja en dan de fietsen op de slaapkamer is ook weer echt Italiaans natuurlijk. Zo zijn ze dan ook wel weer.
Op naar het volgende avontuur.
Maar de ouderwetse kaart had natuurlijk ook wel wat.
Ik weet niet of de zooi in Calabrië alles met de Corona heeft te maken. Ik heb 13 jaar geleden ook op een camping gestaan direct aan het strand en toen zag het er ook al vreselijk uit … maar dat uitzicht 🌊 🏝 😎