DWARS DOOR OOSTENRIJK

Vrijdag 1 juli, op de 7e dag van de 7e week, zijn we de grens met Oostenrijk overgestoken. Ruim 70 km gefietst waarvan bijna alles omhoog! Gelukkig grotendeels over een oude spoorlijn, dus max 2% en vals plat dus. Een oude spoorlijn waarbij een aantal stations zijn omgebouwd tot restaurant met heerlijke home made pasta door di mama! 

Direct na de grens geen camping dus aanbellen bij het eerste gasthaus. En dat was binnen een kilometer van de grens. Geen registratie, zwart betaald? maar prima kamer, garage voor onze fietsen en een uitgebreid ontbijt. En om 's avonds nog even wat te eten moesten we de grens maar even weer over.

Volgende dag, via Villach, door richting de Milstätter See.

Villach dat was nog wel even een dingetje! Een paar dagen daarvoor had daar noodweer, met enorm veel regen, aardig huisgehouden. Modderstromen, wegen weggespoeld, elektra uitgevallen, duizenden inwoners geëvacueerd en een paar slachtoffers. Op de weg naar de grens regelmatig gevraagd hoe de situatie daar is maar niet echt een antwoord gekregen. Een alternatief is, op de fiets in de bergen, echter niet zo niet voorhanden en anders zou het de trein worden. Google maps bracht gelukkig uitkomst door aan te geven waar de overstromingen waren en dat lag aan de oostkant van Villach. Voor betrokkenen natuurlijk net zo erg maar voor ons goed, wij gingen er aan de westkant langs.

Via Hans (broer van Annet) hadden we begrepen dan Yvette en Maarten (vrienden van Hans en Freda) aan de Milstätter See zaten en dat was "maar" 5 km van onze route af. Mooie mogelijkheid om wat bij te kletsen en overtollige bagage te droppen, een afspraak was snel gemaakt. Alleen 5 km in Nederland is heel wat anders dan 5 in Oostenrijk vooral als dat ook net in een ander dal ligt. Poeh dat was klimmen met volle bepakking. Kilometers lang 8 tot 10% schatten we in. Maar ..... het ontvangst wat hartelijk, Yvette was ook nog jarig en we hebben een paar uur leuke herinneringen opgehaald. De FKK camping was top, met een mooi strandje en heerlijk zwemwater, maar tot nu toe ook een record! Eén nacht, 2 personen, 2 fietsen en een klein tentje €42.

De volgende dag op weg naar de AutoSchleuse. We volgen grotendeels de Tauern Radweg en dan ligt er een berg in de weg die je alleen maar per trein, via een tunnel, kunt nemen. Lopend zou kunnen, op een ATB misschien? Van te voren hadden we gedacht dat dit wel eens de zwaarste etappe van onze fietstocht zou kunnen worden. De tunnel loopt op bijna 1200 meter door een gebied met de Kreuzkogel van 2686 meter, de Graukogel van 2492 en de Gamskarklspitz van 2833 meter en is ruim 8 km lang. De weg er naar toe - van zuid naar noord - is ook ongeveer 8 km met een gemiddelde stijging percentage van 8%. De eerste 2 km echter 12% en daarna rond de 10. De 8 wordt gehaald omdat er aan het eind een daling zit. Het was een barre tocht met aan het begin elke 500 meter even op adem komen, daarna konden we een km trappen. We hebben niemand omhoog zien fietsen! Wel genoeg vrolijke mensen die naar beneden gingen. In de trein gingen er heel wat fietsen uit maar 2 - die van ons dus - erin. Bar, op de limiet, hartslag max, snakken naar lucht, zweten als gekken, handen kletsnat, stuur moeilijk te houden maar euforisch als je boven bent.

Na een paar km afdalen weer zo'n dure en luxe camping. Marmer, glas, rvs, automatische kranen, spoeling en verlichting, toegangspasjes, stemmige muziek en fraai ingericht.Oostenrijk is een duur land voor "gewone" kampeerders.

Het weer in de bergen was en bleef wat onbestendig en omdat de route vanaf nu alleen maar naar beneden gaat .... fietsen dus. En ja we dalen alleen maar maar daar tussendoor zitten gemene klimmetjes en aan het eind van de dag blijken we toch ook zo nog 400 hoogtemeters te hebben gemaakt. Dure campings dus maar ook wel weer met eigenaren met begrip. In de buurt van de Zeller See bijvoorbeeld die voor ons fietsers €25 rekende en stroom? geen kosten, haal maar uit de keuken. 

Nu fietsen we ten noordwesten van Salzburg, langs de Saalach, de Salzach en morgen de Inn naar Passau. Deze rivieren zijn de grens tussen Oostenrijk en Duitsland en de ene keer fietsen we in Oostenrijk (volgens de KPN) en de andere keer in Duitsland en we hebben met 17° de koudste dag van onze vakantie. 

Tschüs, Annet en Geert.

O ja, de fietsen beginnen wat te kraken en we hebben al 5 spaken laten vervangen.