Met de tong op de schoenen

Ons plan om gisteren op tijd uit Bordeaux te vertrekken viel de avond daarvoor al in duigen. Toen we naar bed gingen bleek dat een van onze slaapmatrasjes door de natuurkundige wetten opgeblazen was! Resultaat: een bult ter grote van een halve basketbal die door het liggen alleen maar groter werd. Gistermorgen dus eerst naar een sportzaak voor een nieuwe en dan is het zo 10 uur. Toen nog even koffie bij de Starbucks aan de kade van Bordeaux en op weg. Op de fiets zie je zo'n stad toch weer anders en een aantal stops waard voor een foto. Van Bordeaux naar het begin van Canal de Garonne is volgens ons routeboekje ongeveer 70 km en het lastigste traject tot de Middellandse Zee. 70 werd 85 en de eerste 60 gingen over een oude spoorbaan en dus een makkie. Niet te steil en veel schaduw maar toen die laatste 15!! Wat een tocht in de brandende hitte! Zweten, Zweten, water drinken en je warmte niet kwijt kunnen en steeds weer opnieuw een helling van een paar honderd meter. Ik vind het niet meer leuk zei Annet en ze ze had nog een klein beetje vocht over om over de wangen te laten bingelen. Maar toch telkens fietsend boven komen terwijl menig een - we fietsen de route niet alleen - aan het lopen was. Lamgeslagen op de camping aangekomen en water en water drinken. Tent in fases opzetten en onder de douche. Geen zin aan koken en uit eten in La Reole, weer zo'n verrassend oud Frans stadje. Annet aan de tagliatelle en ik een cannard - voor degene die dat niet kent: dat is eend, heerlijk - Biertje erbij en de ober bleef maar flessen water aandragen. Ik denk dat we gisteren tussen de 6 en 7 liter water hebben gedronken en dat bij minimaal toiletbezoek. Ook vanmorgen wilden we op tijd weg - en op tijd stoppen ivm de temperatuur - maar volgens de buren zou er nog een bakker langskomen en werd het toch weer half 10. Buren overigens maar voor 12 uur maar mensen waar we graag nog een fles wijn mee hadden willen leegdrinken. Vandaag na 64 km in de remmen geknepen bij een mooi afgelegen camping met zwembad en ze koken voor ons! Annet gaat aan de cannard en ik opnieuw aan de mosselen. Morgen opnieuw een warme dag dus snelheid en afstand aanpassen en veel water drinken. O ja. Hadden we na de kanalen in Engeland en Bretagne de lanalen wel gezien! Nu zijn we er blij mee. Geen grote hoogteverschillen en schaduw.