Gras

Bijna elke dag wordt de tent ‘s morgens opgepakt en ‘s avonds weer neergezet. De vraag is telkens waar komen we terecht en hoe is het gras? Kunnen we de haringen er zo indrukken of is er een hulpmiddel nodig? Soms is het een mooie grasmat maar meestal zitten er stenen onder. Soms is het bosgrond en een andere keer helemaal stenig en dan moeten we - een hamer hebben we niet mee - op zoek naar een hulpmiddel. Op de tweede camping in Engeland heb ik er een mooie steen voor gevonden die precies in de palm van mijn hand past en de inkepingen aan de andere kant zorgen er voor dat ik er een haring mee in de grond kan drukken. We zitten aan een fietsroute en we zijn ook een camping tegengekomen die voor het “fietsveldje” een bord had hangen met een paar hamers en pennen om die haringen er in te slaan en weer uit de grond te krijgen. Een mooie grasmat is dus wat waard en dat hadden de Fransen al vroeg bekeken. Toen o.a. de kastelen aan de Loire werden gebouwd liet de Franse adel ook zien dat ze zo rijk waren dat ze zich zelf een grasmat konden veroorloven! Gras niet voor productie maar gewoon omdat we het mooi vinden. De Engelse adel ging nog wat verder. Die liet gras aanleggen waar zelfs op gesport werd! Later deden we daar allemaal aan mee door voor en achter ons huis gras aan te leggen. Functie? Lees het boek Homo Deus van Yuval Harari maar eens. In Frankrijk zijn ze overigens toch goed om hun bezit af te bakenen. Om de tuin een heg of hek of nog beter een muur met toegangspoort of nog beter een muur met daar een hek bovenop en soms steekt daar ook nog een heg bovenuit. Dit is van mij lijken ze te zeggen en eigenlijk gaat dit op veel Franse campings ook. Veldjes zijn gedeeltelijk afgezet met hekken of heggen. Dit is van mij ..... voor een poosje. Maar om er even op terug te komen: er gaat voor een kampeerder niets boven een mooi grasmatje.