Camargue

Jaren geleden - heel veel jaren - heb ik beelden gezien van de Camargue en gedacht dat wil en moet ik nog een keer zien. Gisteren en eergisteren hebben we er ongeveer 100 km doorheen gefietst en het is er fantastisch. Wat een overweldigende natuur! De Camargue is vooral bekend om de witte paarden en de zwarte koeien en stieren. Deze blijken samen nog een spel te doen! Of is het sport? Of folklore? Of gewoon een kwestie van dierenmishandeling? Feit is dat de Camarguer er trots op is en dat er overal in de streek arena’s zijn waar het - met publiek - wordt beoefend. Gisteren na een nacht met een enorme onweersbui, heel veel regen en wind zo’n 50 km langs de kust door een soort wetland gefietst en o.a. veel flamingo’s gezien. Maar de Camargue is ook bekend om de Muscatwijn, het verbouwen van rijst en zoutproductie. Het had dus geregend en onze fietsen hadden aan het eind een beetje de kleur van het bekende paard! 

Toen nog een 15 km naar een camping en daar maakten volop kennis met de chaos van het verkeer en het missen of gemist hebben van bordjes. We kwamen op wegen die doodliepen, wegen die eindigen tegen een toegangshek van een groot bedrijf en alternatieven die ons over N wegen stuurden waar je eigenlijk niet wil zijn maar wel moet zijn om ergens te komen. Zelfs Google liet ons in de steek! En die tocht eindigde bij een, op eerste gezicht, mooie municipal camping in een dennenbos maar bleek achteraf een ongeregelde speelplaats te zijn waar tot 1 uur met jeu de boule ballen werd gespeeld. We hadden gewoon een verkeerde plek gekozen. Dom.

Vandaag de miste fietskilometers afgelegd maar de grootste afstand! Vanmorgen de trein gepakt en via station Marseille naar Toulon gegaan. Maar desondanks zijn we gisteren wel de 3000 km gepasseerd!!