Fin Canal du Midi

11 augustus 2018 - Aimargues, Frankrijk

Aan alles komt een einde en zo ook aan het Canal du Midi en eigenlijk vinden we het ook wel goed zo. Ook de laatste etappe van 60 km - dit verder het er uiteindelijk 84 - was zonder twijfel ATB waardig. Qua omgeving was het overigens een prachtig traject. Uiteraard weer veel sluizen met als hoogtepunt Béziers waar er 9 achter elkaar liggen maar ook met een bijzonder en ingenieus systeem van waterbeheersing. Het kanaal gaat recht door dit systeem heen als door een tunnel en aan weerszijden zijn schuiven die het peil in het kanaal kunnen beheersen maar ook het land van water kunnen voorzien bij droogte. Het oorspronkelijk systeem van de 17e eeuw is overigens in 1880 gemoderniseerd en werk nog steeds! 

Rond de middag zagen we dan de Middellandse Zee bij Sete. Een stad op een berg gebouwd en daar begint het leven aan de Mediterranee. Het leven van zon, zand, zee en gezien worden. En wij hadden het al snel gezien. Op een bepaalde manier mooi en chic maar ook met veel vertier en lawaai. Het is net of strandmensen vermaakt moeten worden. In Sete op zoek naar een camping maar ondanks een duidelijke verwijzing op internet was er geen camping (meer) Dus door en naar een volgende plaats. Daar kwamen voor een dicht hek omdat de camping wel wordt bewegwijzerd maar alleen toegankelijk is voor militairen. Op naar de volgende en die zat vol en hoe we ook praatten zelf een klein plekje voor ons tentje zat er niet in. Onderweg naar weer een volgende komen we een bord tegen met een verwijzing naar een boerencamping. Uiteraard over een stenig pad maar door een bos en daar doemt een soort oase op. Prachtig midden in de natuur met ruime natuurlijke plekken en geen lawaai. Geen radio’s, geen auto’s, geen treinen, geen vliegtuigen - wel muggen - maar perfect zo midden in de chaos van strand. Maar ook met het bordje Complet!!! Alleen niet voor fietsers! En zo hoort het ook. We moesten onze plek delen met een studente uit Mexico die in San Sebastiaan studeert en met twee jonge Duitse studenten die in Wenen studeren. Er ontstonden mooie gesprekken aan de picknicktafel. 

Vandaag verder langs de kust ook een leuke ontmoeting gehad met een Fransman die ons een route voorstelde door de Camargue. We hadden bij de VVV al geïnformeerd maar kregen geen bevestigt of de route begaanbaar was en ook onze kaart gaf geen uitsluitsel. Maar ja de Camargue ligt in een ander Departement en dan heb je niet alle informatie voor handen. Vandaag ook en onverwachts het stadje Aigues-Mortes bezocht. Kan nog niet echt tippen aan Carcassonne maar ook dit is als een enorme vesting gebouwd en niet verpest door economische groeistuipen. 

Toen op zoek naar een camping en we meenden die al snel gevonden te hebben. Maar niets was minder waar. De eigenschap van een camping is dat er in ieder geval tenten en caravans en campers staan. Deze echter noemt zich camping maar dan zonder tenten, caravans en campers! Er ontstond een lichte paniek bij ons. We hadden nog niet zoveel km gereden maar wel al de hele dag onderweg en de zon op ons hoofd. In een klein plaatsje bij de VVV gevraagd en die dame trok zich ons lot aan en in keurig Engels heeft ze ons geholpen door te bellen naar een volgende camping en een plek voor ons besproken. Pfffff

Foto’s

2 Reacties

  1. Jan V:
    11 augustus 2018
    Weer een mooi verhaal. Grußen aus Zūlpich.
  2. Anita:
    13 augustus 2018
    Haha zo'n fietstocht is als het leven zelf...pieken en dalen..en altijd komt er onverwacht weer iets moois uit voort. Ik lees jullie verhalen met heel veel plezier. Lekker fietsen!