Zon

Na 2 nachten op een mooie camping met nog mooier uitzicht in Menton zijn we gistermorgen de grens met Italië overgestoken. Van te voren had ik daar nog wel wat zorgen om, gezien een journaal uitzending van vlak voor ons vertrek over de vele vluchtelingen die daar Frankrijk in willen, maar niets aan de hand we konden gewoon doorfietsen. Het was maar een dag - plm 70 km - Italiaanse kust maar wat is die mooi en niet ten prooi gevallen van te veel economische groei. Ogenschijnlijk lukraak neergezette huizen en gebouwen in mooie pastelkleuren, smalle weggetjes en vriendelijke mensen. Hadden we van de Franse Cote d’Azur wel genoeg! Dit had nog wel een paar dagen mogen duren. In Italië hebben we in het eerste restaurantje een cappucino gekocht. Daar kunnen de Fransen nog heel wat van leren.

Vlak voor San Remo is er een fietspad aangelegd een voormalige spoorbaan. Geweldig fietsen en dan kom je ook nog door een kilometers lange tunnel waar alle winnaars van de wielerkoers Milaan - San Remo worden geëerd. 

Voor Albenga een camping gevonden met een opgang zo steil dat we de fiets moesten duwen en daarbij nog hulp kregen van een alleraardige campingbeheerder. De klim was de moeite waard, we hadden weer een geweldig uitzicht. In het restaurant heerlijk vis gegeten. Annet black noedels met zalm en ik had een mix van inktvisringen, ansjovis en reuze garnalen. 

Vanmorgen vroeg op en onder een geweldige zonsopgang de tent ingepakt en om half 8 op pad. Na 8 km een haakse bocht naar links gemaakt en na 2000 km tegen de zon in hebben gekeken staat die nu de eerste uren van de dag achter ons. Naar het noorden dus en dat voelt een beetje dat we naar huis gaan. 

Vandaag 27 km geklommen tot 814 meter waarvan 17 km met een gemiddelde van 7% en daar zijn we dik tevreden over. Nu op een echte Italiaanse camping. Maar daar kom ik later nog op terug.